Frituurwafels

Ik moet zo’n 10 jaar geweest zijn toen mijn moeder met twee rare ijzers thuis kwam van een of andere beurs. Een handvat in hout, een lange ijzeren steel met daar bovenop een ijzerachtige vorm.

Frituurijzer voor frituurwafels

Eén van de vormen was een ster. Het leek mij een uitstekend attribuut bij het zingen van “3 koningen” liederen. Niet dus. Misschien diende het voor het brandmerken van vee, zoals in het wilde westen. Ook al niet.

Het attribuut was en is een frituurijzer om frituurwafels mee te bakken. Door de vorm eerst te verhitten in olie, dan in beslag te doppen en deze vervolgens terug in hete olie te dompelen verkrijg je een heerlijk krokant wafeltje.

Frituurwafels baken is een oud gebruik maar wij kennen het eigenlijk niet meer.

Een beetje uit oma’s tijd en dus een beetje vergeten.

Nu ikzelf opa ben wens ik het terug onder de aandacht te brengen.

Frituurwafeltjes zijn heerlijk, mijn kinderen, kleinkinderen, vrienden kunnen er niet van afblijven (als ik ze bak) en …het is voordelig, snel en eenvoudig klaar te maken.

 

Met weinig kosten kan je een grote massa frituurwafels aanmaken. Qua smaak gaat het naar smoutebollen, maar dan leuker en in allerlei figuurtjes.

Veel heb je niet nodig, één of meerdere frituurijzer, deeg en olie of een frituurpan.

In Duitsland worden ze “Rosettenwaffeln” genoemd, in Spaanstalige landen heten ze “Flores de carnaval”.

 

Frituurijzers worden ook wel onder de naam Wafelset aangeboden, een term die uit Duits is komen overwaaien. Deze techniek van het maken wordt ook gebruikt voor het maken van cups, zoals de Maleisische kuih pati cups, zij het met een heel ander type vorm.

Dit soort koekjes wordt overal ter wereld gemaakt, van Scandinavië tot Mexico, en van Japan tot Iran. In India bijvoorbeeld wordt het een achu-vorm genoemd, en wordt het gebruikt om achu murukku of achappam te maken, een gefrituurde, zoete rijstsnack.

In Galcië (Spanje) worden er flores mee gemaakt, die de vorm hebben van de 'flor-de-lis', in de heraldiek de Franse lelie genoemd. Het is het Kruis van de Orde van Calatrava. De vorm is van later datum dan het Spaanse recept, dat stamt uit de Joods (Sefardische) middeleeuwse keuken.